Osocze krwi

Encyklopedia PWN

dializa
[gr. diálysis ‘rozdzielenie’],
med. metoda oczyszczania krwi z substancji odpadowych przemiany materii i regulacji składu elektrolitowego krwi stosowana u chorych z uszkodzeniem nerek w stopniu stanowiącym poważne zagrożenie dla funkcjonowania organizmu (z utratą życia włącznie).
preparaty otrzymywane z pełnej krwi ludzkiej lub zwierzęcej;
oddychanie, respiracja,
zespół procesów fizjologicznych umożliwiających wymianę gazów oddechowych — tlenu (O2) i dwutlenku węgla (CO2) między tkankami organizmu i otoczeniem;
środki uzupełniające niedobór krwi krążącej w ustroju, podawane, gdy jej ubytek stanowi zagrożenie życia;
urządzenie do hemodializy (dializa med.) umożliwiające oczyszczanie krwi (ciągłe lub okresowe) z substancji odpadowych przemiany materii (poprzez hemofiltrację lub adsorpcję), a także regulację składu elektrolitowego krwi.
erytrocyty
[gr.],
krwinki czerwone, czerwone ciałka krwi,
komórki krwi kręgowców zawierające barwnik oddechowy hemoglobinę.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia